W piątek 3 października 2025 r. nasza szkoła wypełniła się uroczystą atmosferą, ponieważ obchodziliśmy Dzień Patrona Szkoły — św. siostry Faustyny. Od rana czuliśmy, że to dzień szczególny, w którym odkrywaliśmy życie i duchowość zakonnicy ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Jej postać, znana z objawień Jezusa Miłosiernego, stała się dla nas punktem odniesienia do refleksji nad wiarą i codziennym świadectwem.

Świętowanie rozpoczęło się od uroczystej Eucharystii sprawowanej przez ks. Marcina Liberę MS, prefekta naszej szkoły. W homilii kapłan podkreślił prostotę i pokorę św. Faustyny, zauważając, że Bóg powołał ją jako zwyczajną osobę, aby przekazać niezwykłe przesłanie o swoim miłosierdziu. Celebrans odwołał się do fragmentu Ewangelii św. Łukasza, wskazując, że prawda i gotowość do uznania własnych słabości prowadzą człowieka ku wolności. Jezus upomina mieszkańców miast, że mimo znaków i cudów pozostali zamknięci na wezwanie do nawrócenia. Jak się okazuje, prawdziwa wolność rodzi się z uznania własnej słabości i gotowości do przyjęcia prawdy, podczas gdy zatwardziałość serca prowadzi do odrzucenia Boga. Usłyszeliśmy także słowa samej św. Faustyny, w których opisywała swoje zmagania z pisaniem duchowych zapisków. Mówiła, że brak odpowiedniego pióra i częste przerwy utrudniały jej notowanie, lecz z posłuszeństwa wobec przełożonych i spowiednika podejmowała się tego trudu. Inny fragment ukazywał jej spojrzenie na codzienność — nawet monotonne czynności traktowała jako przestrzeń działania łaski, uświadamiając, że żadna godzina życia nie powtarza się i każda niesie niepowtarzalny dar uczestniczenia w życiu połączonym z Bogiem.

Po mszy świętej przenieśliśmy się w przestrzeń sztuki. Pod kierunkiem nauczycielki języka polskiego Marzeny Felsmann zobaczyliśmy przedstawienie "Róże w garnku", przygotowane na podstawie scenariusza ks. Andrzeja Dudy. Spektakl ukazywał cud, gdy Faustyna podczas pracy w kuchni zamiast ziemniaków znalazła róże, a Jezus dał jej do zrozumienia, że ciężki wysiłek przemienia w piękno ofiary. Na scenie pojawiły się obrazy dzieciństwa Helenki, jej młodości i trudnej drogi do życia zakonnego. Aktorki przedstawiły także jej doświadczenie samotności, spotkania z duchowym kierownikiem — ks. Michałem Sopoćką, a wszystko przeplatane było fragmentami z "Dzienniczka". Dzięki inscenizacji mogliśmy dostrzec, że misja Faustyny nie była łatwa, lecz pełna determinacji i zaufania.

Klasy VII i VIII wybrały się do Kina Osiedlowego na seans filmu "Triumf serca" w reżyserii Anthony’ego D’Ambrosio. Produkcja ukazywała dramat św. Maksymiliana Kolbego, franciszkanina. W Auschwitz oddał on życie za współwięźnia. Akcja toczyła się głównie w celi śmierci, a retrospekcje przywoływały ważne wydarzenia z jego życia. Film nie tylko prezentował męczeństwo, lecz także akcentował to, że miłość jest potężniejsza niż śmierć. Zrozumieliśmy, że przesłanie tej historii staje się ponadczasowym apelem o wiarę, dobro i człowieczeństwo.

Całe wydarzenie szkolne było czasem skupienia i nauki. Dzięki Dniu Patrona Szkoły mogliśmy lepiej przyjrzeć się duchowemu dziedzictwu św. Faustyny, odkrywając wartość miłosierdzia, troski o bliźniego oraz wrażliwości na potrzeby innych. Uroczystość pokazała nam, że wspólne przeżywanie wiary w szkole umacnia więzi i pomaga budować pogłębione życie, które warto łączyć z przesłaniem przywoływanej patronki szkoły.