W piątek 23 maja 2025 r. o godz. 10.00 zgromadziliśmy się jako wspólnota Katolickiej Szkoły Podstawowej w kościele pw. św. Jana Chrzciciela, aby na nowo powierzyć naszą szkołę opiece Matki Bożej. Był to czas modlitwy, refleksji i głębokiego duchowego doświadczenia, które połączyło uczniów, rodziców, nauczycieli oraz pracowników szkoły w jednym, wspólnym akcie zawierzenia Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny.

Eucharystii przewodniczył prefekt szkoły, ks. Marcin Libera MS — przedstawiciel parafii będącej organem prowadzącym naszą placówkę. W homilii kapłan przypomniał nam, jak wielką wartość ma pragnienie miłości w naszym życiu. To właśnie ona sprawia, że zmienia się nasza motywacja — z obojętności na pełną sensu i dobra. Dzięki niej możemy wzrastać, rozwijać się i stawać coraz lepszymi ludźmi. Przypomniał także, że Jezus oddał swoje życie za każdego z nas — z miłości, która nie zna granic.

Tego dnia szczególną obecnością w kościele była figura Matki Bożej Skrzatuskiej — Matki Miłości Zranionej i Naszej Nadziei. Od czwartku 22 maja nawiedza naszą parafię w ramach diecezjalnej peregrynacji, przygotowującej nas do 450. rocznicy obecności tej niezwykłej Piety w naszej diecezji. To właśnie przed Jej wizerunkiem dokonaliśmy aktu ponownego zawierzenia. Dyrektor szkoły Dorota Pawłowska w imieniu całej społeczności szkolnej oddała Maryi zarówno teraźniejszość, jak i przyszłość naszej szkoły, prosząc, aby Matka Najświętsza chroniła nas swoim płaszczem i upraszała potrzebne łaski. Oryginalna rzeźba znajduje się w Sanktuarium i Bazyliki Mniejszej pw. Najświętszej Maryi Panny Bolesnej Pani Skrzatuskiej w Skrzatuszu. Od czwartku 22 maja nawiedza naszą parafię jej kopia w ramach diecezjalnej peregrynacji, przygotowującej nas do 450. rocznicy obecności tej niezwykłej Piety

Zawierzenie to wyraz naszej ufności w obecność i opiekę Matki Bożej w codziennych zmaganiach i trudnościach, jakie niesie współczesny świat. Wierzymy, że dzięki Jej matczynej trosce — nawet w świecie pełnym niepokoju i niepewności — możemy kroczyć drogą nadziei i pokoju. To wydarzenie na długo pozostanie w naszych sercach i stanie się duchowym impulsem do dalszego budowania wspólnoty opartej na Ewangelii i miłości.