Św. Jan Paweł II jest dla Polaków osobą szczególną. Patrzymy na jego misję chrześcijańską przez pryzmat efektów pracy apostolskiej papieża. Jak mówił ks. Adam Boniecki: „Drzemie więc w nas wielka potrzeba zrozumienia, kim był ten człowiek, który swoją osobowością zafascynował Kościół i świat”.

W poniedziałek, 27 kwietnia, obchodziliśmy pierwszą rocznicę kanonizacji św. Jana Pawła II. Zgromadziliśmy się w kościele pw. św. Jana Chrzciciela w Trzciance dla upamiętnienia tego ważnego wydarzenia. Braliśmy udział w mszy świętej, trwając w dziękczynieniu za dar świętego dla całego świata i mając nadzieję na orędownictwo Karola Wojtyły, jego pośrednictwo w zanoszeniu próśb w sprawach ważnych dla nas i całej wspólnoty wiernych. Eucharystii przewodniczył prefekt naszego Zespołu Szkół Katolickich ks. Piotr Stangricki MS. Kapłan podkreślał wyjątkowość osoby św. Jana Pawła II. Wskazywał na wagę żywego świadectwa ewangelizacyjnego tego wielkiego Polaka. Jemu zostały powierzone losy Kościoła katolickiego. W trakcie swojego pontyfikatu trwającego 27 lat niósł on wszystkim nadzieję wynikającą z posłannictwa biorącego swoje źródło od Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, który w ofierze złożonej na krzyżu dał ludzkości ratunek wypływający z głębokości Miłosierdzia Bożego.

Po mszy świętej wszyscy obecni w kościele zostali zaproszeni do wzięcia udziału w inscenizacji przygotowanej przez nauczyciel języka polskiego Krystynę Kadow i nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej Bartosza Śliwińskiego. Przedstawienie zrealizowane przez uczniów szkoły katolickiej pt. A to o św. Janie Pawle II wiecie? zostało oparte na publikacji Dariusza Lebiody Tajemnice życia Karola Wojtyły. Przed zebranymi stanął liczny sztab dziennikarzy związanych z rozmaitymi mediami informacyjnymi. Reporterzy rzeczowo i z publicystycznym zacięciem przekazali fakty z życia świętego, odwołując się do analiz biografów św. Jana Pawła II.

Korespondenci zestawili przepowiednie odnoszące się do papieża Polaka. Jak się okazało, jego życie było naznaczone wieloma profetycznymi wizjami. Już w listopadzie 1848 r. Juliusz Słowacki w swojej poezji akcentował objęcie Tronu Piotrowego przez Ojca Świętego wziętego z ludu słowiańskiego. Słowa wieszcza ukryte w wierszu Pośród niesnasków Pan Bóg uderza... ukazują papieża, za którym „pójdą plemiona / w światło — gdzie Bóg”. Następnie podano przepowiednię z Tęgoborza z 1897 r.: „Trzy rzeki świata dadzą trzy korony Pomazańcowi z Krakowa”. Było to nawiązanie do tiary — papieskiego nakrycia głowy, zdobionego trzema koronami, noszonego przez Namiestnika Chrystusowego do 1965 r. Z kolei św. ojciec Pio z Pietrelciny, który spotkał się w 1947 r. z ks. Karolem Wojtyłą, wówczas studentem Angelicum w Rzymie, odbywającym pielgrzymkę do San Giovanni Rotondo, przekazał jemu, że zostanie papieżem i podkreślił: „Na twoim pontyfikacie widzę krew”. Chodziło o dzień 13 maja 1981 r., kiedy to podczas audiencji generalnej na placu św. Piotra w Rzymie o godz. 17.19 Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Alego Ağcę. W dalszej kolejności przywołano przyjaźń Karola Wojtyły z kardynałem Stefanem Wyszyńskim. Miało to wymiar apostolski.

Potem świat się dowiedział o ważnym wydarzeniu. Otóż w dniu 16 października 1978 r. Karol Wojtyła zostaje wybrany papieżem. Św. Jan Paweł II to jedyny Biskup Kościoła Rzymskiego, który zapłacił krwią swój wybór na Stolicę Piotrową. Zamach na jego życie zapowiedziany został w tajemnicach fatimskich. Co ciekawe, w rok od zamachu na placu św. Piotra papież udał się z pielgrzymką do Portugalii. W dniu 12 maja 1982 r. Jan Paweł II przybył do Sanktuarium w Fatimie, by podziękować Matce Bożej za ocalenie życia i zawierzyć Kościół i świat Niepokalanemu Sercu Maryi. Wtedy nagle rzucił się na niego z nożem wielkości bagnetu hiszpański ksiądz-schizmatyk Juan María Fernández y Krohn. Podszedł na odległość czterech metrów od papieża i próbował ugodzić go ogromnym, nazistowskim sztyletem. Został jednak powstrzymany przez ludzi z ochrony papieskiej. Trzeba bowiem zaznaczyć, że św. Jan Paweł II był pod szczególną opieką Matki Jezusa i dzięki temu mógł zgodnie z wolą Bożą realizować misję prowadzenia Kościoła.

Podczas inscenizacji dzieci z klasy III szkoły podstawowej przy akompaniamencie s. Beaty Czop FRM co rusz ubogacały przedstawienie śpiewami obrazującymi ważne wydarzenia z okresu pontyfikatu św. Jana Pawła II.

Po zakończeniu widowiska zebrani w kościele pw. św. Jana Chrzciciela przeszli pod pomnik papieża Polaka, znajdujący się obok trzcianeckiego szpitala. Tam odmówiono modlitwy, zawierzając sprawy świata i Kościoła polskiemu świętemu. Przy asyście harcerzy Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej Burmistrz Miasta Trzcianki Krzysztof Czarnecki, I Zastępca Burmistrza Grażyna Zozula, przedstawiciele duchowieństwa i pozostali trzcianczanie złożyli kwiaty, dziękując za dar życia słowiańskiego Pielgrzyma i prosząc o jego wstawiennictwo u Boga.