W roku milenijnym św. Jan Paweł II ustanowił Święto Miłosierdzia Bożego. Obchodzone jest ono w drugą niedzielę wielkanocną. Jak wierzy Kościół katolicki, ten wyjątkowy czas łaski corocznie staje się udziałem ludzkości dzięki słowom Jezusa Chrystusa przekazanym św. s. Faustynie w trakcie prywatnych objawień mistycznych, spisanym w Dzienniczku zawierającym dzieje duszy „sekretarki Miłosierdzia Bożego”. W tym szczególnym czasie, jak zapewniał Mesjasz o swojej miłości, „otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św. dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar” (Dz. 699).

Mając to na uwadze, Fundacja „Wyobraźnia Miłosierdzia” wraz z Zespołem Szkół Katolickich w Trzciance zorganizowała spotkanie modlitewne. Odbyło się ono w Niedzielę Miłosierdzia Bożego 12 kwietnia 2015 r. w parku 1 Maja. Nauczyciele, uczniowie, ich rodzice, przyjaciele szkoły i zaciekawieni przechodnie zebrali się przed miejską sceną. O godz. 14.00 wszystkich zgromadzonych powitała dyrektor szkoły Bożena Wargin, która omówiła ideę wspólnego świętowania i podała przykłady ujawniające niezwykłą moc Miłosierdzia Bożego, otrzymywaną choćby za pośrednictwem specjalnej modlitwy Koronki do Miłosierdzia Bożego. Do słów powitania dołączył się prefekt szkoły ks. Piotr Stangricki MS. Kapłan z kolei zarysował historycznie postać św. s. Faustyny, patronki Zespołu Szkół Katolickich. Prosta kobieta z wielkim sercem otwartym na natchnienia Ducha Świętego żyjąca w latach 1905–1938, będąca zakonnicą Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, stała się powierniczką orędzia Boga kierowanego do współczesnego świata.

Następnie na scenę weszły dzieci z klasy III naszej szkoły, przygotowane przez nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej Bartosza Śliwińskiego. Uczniowie grali na fletach, chór zaśpiewał i ukazano osobę św. s. Faustyny, która wygłosiła słowa zachęty do czczenia przez nas Miłosierdzia Bożego, jednego z największych przymiotów Boga. Tak wielu dziś cierpi z powodu braku miłości, popada w rozpacz i poczucie bezsensu. W Dzienniczku można jednak znaleźć przesłanie pełne otuchy: „(…) niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby jej grzechy były jako szkarłat”. (Dz. 699). „Choćby dusza była jak trup rozkładająca się i choćby po ludzku nie było już wskrzeszenia, i wszystko już stracone — nie tak jest po Bożemu, cud Miłosierdzia Bożego wskrzesza tę duszę w całej pełni.” (Dz. 1448). Dla dopełnienia przypomniano Magnificat Maryi, a więc słowa pieśni wychwalającej nieogarnioną miłość Boga. W tym czasie zebrani otrzymywali serduszka z zapisanym fragmentem pochodzącym z Dzienniczka. Zależało nam bowiem, żeby tajemnica Miłosierdzia Bożego rozpowszechniała się coraz bardziej wśród naszej lokalnej społeczności.

W dalszej kolejności na scenie pojawili się uczniowie należący do Szkolnego Koła Misyjnego. Jest ono kierowane przez pedagog szkolną Jadwigę Górską. Podczas zajęć dzieci omawiają zagadnienia dotyczące niesienia Słowa Bożego po najdalszych zakątkach świata, goszczą misjonarzy, poznają kraje misyjne, organizują akcje pomocowe w szkole i współpracują z Dziełem Pomocy „Ad Gentes”. Szkolne Koło Misyjne wykonało piosenkę pt. Radość Ewangelii. Słowa i muzyka tego utworu wokalnego są dziełem naszej uczennicy z klasy IV Weroniki Kajkowskiej. Wykonaniem piosenki zajął się cały zespół zainteresowanych osób.

Wysłuchany utwór dodał zebranym energii. Dlatego też wszyscy zostali poproszeni o wzięcie udziału w tańcu wielkanocnym. Przy akompaniamencie muzyki dzieci i dorośli utworzyli krąg. Falowanie w rytmie pieśni wysławiających Misterium Zmartwychwstania Pańskiego przyniosło wielkie rozradowanie. Obroty i wzajemne przybliżanie się do siebie w trakcie wykonywania tanecznych kroków było kilkukrotnie powtarzane, stanowiło bardzo dobrą zabawę ukazującą, że chrześcijanin jest szczęśliwym człowiekiem i cieszy się z Miłosierdzia Bożego.

Spotkanie zakończyło się odmówieniem Koronki do Miłosierdzia Bożego. Modlitwa ta jest pełna łagodności i przebaczenia, miłości Boga do grzeszników, którym świat często odbiera nadzieję na lepszy czas. Koronkę tę Jezus Chrystus podyktował w prywatnym objawieniu św. s. Faustynie w dniach 13 i 14 września 1935 r.

Świętowanie zakończyło się błogosławieństwem proboszcza ks. Wawrzyńca Skraby MS oraz posileniem się przepysznymi ciastami i gorącą herbatą. W tym wietrznym i słonecznym dniu taki poczęstunek sprawił zebranym wiele radości. Mamy nadzieję, że przymiot Miłosierdzia Bożego mocniej zaznaczył się w życiu osób uczestniczących w spotkaniu i przyniesie nam zacieśnienie osobistej relacji ze Zbawicielem.