W dniach od 29 marca do 1 kwietnia w naszej szkole odbywały rekolekcje wielkopostne. Przebiegły one pod hasłami „Nie zmarnuj swojego życia”, a także „Być dobrym jak chleb”.

Hasło „Nie zmarnuj swojego życia” nawiązywało do spotkania młodzieży z trzcianeckich szkół, w którym uczestniczyli nasi ginazjaliści. Stanowiło ono realizację projektu powstałego z inicjatywy Fundacji Edukacja z Wartościami, Apostolskiego Ruchu Wiary oraz raperów Bęsia i Dj Yonasa (tworzących skład RYMCERZE). Podstawowe cele projektu, to profilaktyka uzależnień, uświadomienie zagrożeń związanych z używkami, zmiana postawy u młodzieży i zachęcenie do rozwijania swoich zainteresowań, a także przedstawienie wartości chrześcijańskich. Podczas spotkania z młodzieżą raperzy dzielili się swoim doświadczeniem życiowym oraz walką z nałogami. Przekazywali treści profilaktyczne i pozytywny komunikat „bez zadęcia i patosu” również w swoich hip-hopowych kawałkach.

Z kolei „Być dobrym jak chleb”, to nawiązanie do właśnie trwającego Roku Świętego Brata Alberta. Życie Alberta Chmielowskiego — polskiego zakonnika franciszkańskiego, założyciela zgromadzenia albertynów i albertynek, powstańca, malarza, znanego z poświęcenia pracy dla biednych i bezdomnych, było bardzo bogate w przeżycia duchowe i całe stanowiło niezwykłą odpowiedź człowieka na Boże powołanie ujawniające się przede wszystkim w postawie aktywnego dostrzegania potrzeb bliźnich.

Podczas naszych rekolekcji przybyła do nas również dyrektor Hospicjum św. Elżbiety Caritas Diecezji Bydgoskiej w Złotowie s. Piotra CSSE — Honorata Dorota Lisakowska. Trzeba zaznaczyć, że nasza szkoła w ramach akcji wielkopostnej prowadziła zbiórkę darów na rzecz wskazanej instytucji. Zgromadziliśmy dla jej podopiecznych szczoteczki i pasty do zębów oraz nawilżane chusteczki. Dzięki tym staraniom mogliśmy przyczynić się do udzielenia pomocy osobom nieuleczalnie chorym, dzieciom i dorosłym oraz ich rodzinom znajdującym się w ostatnim okresie życia, korzystających z oddziału opieki paliatywnej, poradni opieki paliatywnej i walki z bólem, oddziału opiekuńczo–leczniczego oraz zespołu opieki domowej.

W trakcie naszych szkolnych rozważań omawialiśmy to, jak niezwykle ważne jest trwać przed Bogiem w postawie oddania Mu i kształtowania swojej wrażliwości w oparciu o służenie innym ludziom, zwłaszcza potrzebującym. Bez takiej gotowości serca nasza wiara byłaby martwa, a uczynki niewiele warte. Wzór miłosiernej miłości możemy czerpać z przykładu życia Jezusa Chrystusa. Szczególną, niezwykle trafną formą odpowiedzi miłości było całe życie św. Alberta Chmielowskiego. Swoje miejsce odnalazł w regule Zakonu św. Franciszka z Asyżu. Po roku 1884 angażował się coraz bardziej w opiekę nad nędzarzami i bezdomnymi. Mając kontakt z ubogimi, zrezygnował z malarstwa, poświęcając się im całkowicie. Jego domem stała się ogrzewalnia miejska na Kazimierzu w Krakowie. Dzielił chwile życia razem z bezdomnymi, alkoholikami i nędzarzami. Krytykował jałmużnę. Wskazywał bowiem, że nie stanowi ona prawdziwej pomocy, ale bywa jedynie uciszeniem sumień bogaczy. Św. Albert swoimi zachowaniami wskazywał zatem na realizm dobroczynności i jej wartość w kontekście ofiarowania własnych starań na rzecz rozwoju swojej więzi z Bogiem poprzez pielęgnowanie relacji z najbardziej potrzebującymi.